Er was eens... (Over politiek en statistiek)

2017-10-09 18:03  Polistiek      [permalink]

Er was eens een televisieprogramma. Eerst was een politicus aan het woord, legt zijn standpunt uit en haalt cijfers aan van een onderzoek om dat te staven. Daarna krijgt een andere politicus het woord, die een tegenovergesteld gedachtengoed genegen is, legt uit hoe zijn standpunt afwijkt, en haalt ander cijferwerk aan als ondersteuning.

Poef. Beide heren zijn hun geloofwaardigheid kwijt. Dat is toch bij mij het geval. In de grote grijze massa van het legislatief moeras waar we allen de verantwoordelijkheid dragen een scheiding aan te brengen tussen goed en kwaad, botsen we keer op keer op het vrij mogen vormen van een mening. Om toch een akkoord te bekomen over hoe het verder moet, lijkt het soms normaal dat je de ander dan overtuigt van jouw mening. Ik laat het als oefening voor de lezer om te onderzoeken hoe het anders kan, maar als er dan toch moet overtuigd worden, moet er boven al geargumenteerd worden.

Argument per argument sluip je dichter bij het ongelijk van je tegenstander. Een argument staat nergens zonder het cijferwerk. Onderzoeken, statistieken, berekeningen. Die vind je niet zomaar en zijn soms duur om vakkundig op te (laten) stellen. Wil het toeval nu dat allerhande organisaties en stuurgroepen veroordeeld zijn tot een bestaan in de marge, en ze hun budget nuttig besteed doen lijken net door zo'n dingen waar smeerlapperij voor nodig is zoals contact met de burger. Dat de resultaten kant en klaar 'gekaderd' zijn om je argumentatie te staven neem je er schoorvoetend dan maar bij.

Misschien hebben ze daarom het dragen van een das verplicht, als die iedereen een basis betrouwbaarheid geeft, is er aan het begin een gelijk spelersveld. Ik beeld me er dan bij in dat ze zich afvragen hoe ze het doen aan de andere kant van het glazen plafond, maar dat zal aan mij liggen.

Statistiek is saai. Dus de journalistiek is die ook liever kwijt dan rijk, je krijgt er geen extra lezers door. Of confronteert net te veel hoe het zit met die lezers. Of het gebrek daaraan. Dus moet je zelf op zoek. Soms is het een publiek geheim dat bepaalde cijfers waardeloos zijn, soms slagen ze er net heel slecht in om te verbloemen dat de cijfers zomaar uit een donker gat zijn ontsproten.

Soit, we moeten vooruit. Beste politicus, je krijgt mijn stem als je alle cijfers kan kaderen in uw uitgestippelde beleid, en onderwijl armoede, werkloosheid, milieu-problemen en begrotingstekorten kan wegwerken. Wacht, dat komt me bekend voor. Ah, natuurlijk. Mijn fout, dat moet zijn: je krijgt mijn stem als onafhankelijk statistisch onderzoek aantoont dat jouw uitgestippelde beleid armoede, werkloosheid, milieu-problemen en het begrotingstekort zal wegwerken. Succes.

→