Twee munteenheden, maar dan niet zo!

2017-01-26 20:45  tweemunt      [permalink]

→ Marine Le Pen wil twee munteenheden in Frankrijk

Da's grappig. Ik deed laatst over de middag op het werk nog mijn uitleg over een ideetje waar ik mee speelde. Het gaat ook over twee munteenheden binnen een landseconomie, maar dan wel helemaal anders dan hier. Niekske protectionisme. Dus, als je even tijd hebt, je interesse is gewekt, en me het even wil laten uitleggen, hier komt het:

Stel, — de vraag is eigenlijk of een systeem zoals hiernavolgend uiteengezet hoegenaamd zou kunnen werken, en indien niet waar precies het op stuk loopt — we veranderen de landseconomie en de nodige wetgeving om te werken met twee munteenheden: de één is specifiek bedoeld voor handel in goederen, de ander is specifiek bedoeld (en gereserveerd) voor het vergoeden van werk. Ze zijn verhandelbaar aan een vlottende koers, en het omzetten naar elkaar gebeurt onder strikte regels. Doel van deze opstelling zou zijn om inflatie beter te kunnen beheersen, en de nood van een indexatieregeling weg te nemen. Ideaal is er geen inflatie op de munteenheid voor werk, of toch minder dan de andere. Werknemers en arbeiders krijgen dus een loon in werk-munt, maar wat betreft zelfstandigen, en in het algemeen handel in diensten ligt het mogelijk wat moeilijker. Momenteel, als je iets afneemt bij een zelfstandige is niet uitgeschreven precies welk deel van je vergoeding de aangekochte materialen dekt, en welk deel de gepresteerde tijd. Heel misschien wordt momenteel in bepaalde gevallen een soort fiscaal forfait gerekend om dit op te delen, maar als dit voorstel zou worden uitgewerkt, moet hier zeker duidelijkheid over komen. Om verder te gaan veronderstellen we voorlopig dat, mogelijk in samenwerking met verenigingen van zelfstandigen, per soort werk vooraf een aanvaardbare opdeling tussen de twee is afgesproken.

Een van de vele zaken die dan ook moet worden aangepast, zijn de maaltijdcheques. Als je ze ziet als een instrument van de staat om zeker een deeltje van de vergoeding van de werknemers sneller terug te zien in de vorm van BTW op voeding, dan kan je stellen dat zoals ze nu werken dit doel niet huldigen, al was het omdat ze nu 12 maanden geldig zijn. Gezien ze er ook voor zorgen dat een deel van de verloning zo niet meetelt voor persioenopbouw, geef je eigenlijk beter een rauwe belastingskorting. In het verlengde daarvan liggen ook andere denkoefeningen waar de staat zomaar aan elke burger een vast bedrag beschikbaar maakt. Of dit op grote schaal een basis-luiheid onder de burgerij zal losmaken, vernemen we mogelijk binnenkort naar aanleiding van praktijk-experimenten in Finland, Nederland en Zwitserland. In dit voorstel valt dat alles dus op de denkbeeldige breuklijn tussen de twee munteenheden. BTW hef je op de goederen-munt, en mogelijk niet meer op de werk-munt wat mogelijk de administratie sterk vereenvoudigt. Geld dat de staat normaal spendeert om de koopkracht te verbeteren, zou in dit model rechtstreeks worden aangewend om de koers te sturen tussen de twee munteenheden. Een vlottende koers staat rechtstreeks(er) in relatie met de tegenstrijdige belangen die hier spelen: door de werk-munt meer waard te maken in goederen-munt kan de koopkracht worden verhoogd, door de koers te drukken kan de staat waken over het draaien van de economische motor en zijn belastingsinkomsten verzekeren.

De Belg kennende zal er natuurlijk worden geprobeerd te foefelen. Je kan denken aan een belasting op omzettingen tussen de twee munten, maar dit is ten zeerste af te raden, want dan groeit er zeker een zwart circuit. Gezien voor de praktische uitwerking we op de (groot)banken aangewezen zijn, — in deze moderne tijden zou het toch moeten lukken om een extra munt volledig digitaal uit te bouwen? — zouden die waarschijnlijk ook graag iets afromen. Daar wordt best op aangeknoopt bij het lanceren van het systeem zodat het iedeen duidelijk wordt dat het loont om de aangeboden (officiële) kanalen te gebruiken. Dit kan door een structurele vergoeding uit te werken, die de kosten bij/van de bank(en) dekt, en aansluitingen bij boekhoudingen en fiscaliteit.

Misschien zijn er nog kansen om extra transparantie te bekomen, of administratieve vraagstukken zo op te lossen. Of heel misschien lijkt het wel een leuk idee, maar als je dit verder uitwerkt valt het ineen als een kaartenhuisje en is het in de praktijk volstrekt onwerkbaar. Wie weet, ik studeerde geen pol en sok. In elk geval staat het loodrecht op het voorstel van Le Pen, en gaan het niet tussen bedrijfen en het plebs, maar tussen werknemers en ondernemers gelijk, in de hoop voor iedereen voordeel en transparantie te bieden. En een extra bescherming tegen de grillen van de internationale economie.

→