Om een of andere reden gruwen meeste mensen om
software (met opgetrokken neus) te gebruiken om hun
"werk" bij te houden (wat dat dan ook mag zijn). Of ze staan er helemaal niet bij stil dat het kán. Dat merk ik toch als ik vertel over
mijn software dat ik gebruik om mijn "werk" bij te houden. Vooral wat er nog te doen staan, in welk niveau van detail en belangrijkheid. Het komt mijn inziens vooral er op neer dat je van in het begin een model moet vinden waar 'registreren' en 'raadplegen' in balans zitten.
Een lijst beginnen en alles plat opschrijven gaat niet werken. Bullet journals zijn één manier om er 'dynamisch' mee om te gaan, maar lang niet de enige. Maar boven al, moet je één iets kiezen en er doorgezet mee aan de slag, tenminste voor een proefperiode. Het is denk ik daar dat de 'leap of faith' zit waar mensen doorgaans niet klaar voor zijn.